អ្នកម្តាយជាទីគោរពស្រលាញ់
អ្នកម្តាយជាទីគោរពស្រលាញ់ តើអ្នកម៉ែមានសេចក្តីសុខទុក្ខយ៉ាងណាដែរ? ជាបឋមកូនសូមខន្តីអភ័យទោសដែលខ្វះការគួរសមដោយសរសេរសំបុត្រផ្ញើជូនអ្នកម៉ែ មិនបានទៅសួរសុខទុក្ខម៉ែដោយផ្ទាល់ ចំណែកឯរូបកូនវិញសុខទុក្ខតែងតែដើរទន្ទឹមគ្នាជារៀងរហូតតាំងពីកូនមានភរិយាហើយបែកឆ្ងាយពីអ្នកម៉ែមកកសាងជីវិតថ្មីដោយខ្លួនឯង។
ខ្ញុំមានរឿងរ៉ាវនៅក្នុងចិត្តដែលលាក់ទុកមកជាយូរមិនអាចរ៉ាយរ៉ាប់ប្រាប់អ្នកណាម្នាក់បាន តែថ្ងៃនេះកូនបានសម្រេចចិត្តសរសេរសំបុត្រមកអ្នកម៉ែដើម្បីប្រាប់ពីទុក្ខកង្វល់របស់កូនអោយអ្នកម៉ែជួយផ្តល់ជាយោបល់ និងជួយបង្ហាញផ្លូវអោយកូនដើរផង។ ខ្ញុំមានការអាក់អន់ចិត្តជាមួយភរិយារបស់ខ្ញុំតាំងតែពីនាងទើបតែមានកូនមួយ រហូតឥឡូវនាងមានកូនពេញកន្ទេលដែលជាចៅបង្កើតរបស់ម៉ែទៅហើយ តែនាងនៅតែមិនចេះអភិវឌ្ឍន៍ខ្លួនទាល់តែសោះ មានចំណុចច្រើនណាស់ដែលភរិយាខ្ញុំធ្វើមិនបានបើទោះជាខ្ញុំខំអប់រំនាយយ៉ាងណាក៏ដោយ៖
១-កិច្ចការផ្ទះ៖ នាងមិនចេះរៀបចំទ្រព្យសម្បត្តិនៅក្នុងផ្ទះអោយមានរបៀបរៀបរយទេ តុទូកៅអី នៅរាយប៉ាយសុទ្ធតែធូលីដីដិតដាមឡើងក្រាស។ ខោអាវគ្មានភ្លីធុំក្លិនឆ្អេះឆ្អាប ដាក់ទុកគ្រប់ទិសទី មិនដឹងអាណាចាស់អាណាថ្មី។ ជុំវិញ និងក្នុងផ្ទះសុទ្ធតែសំរាមថង់ផ្លាស្ទិច សំបុកពីងពាងព័ទ្ធរុំជុំជិត។ ម្ហូបអាហារស្ងោមិនចំស្ងោ ឆាមិនចំឆា ជួនប្រៃជូនសាប ជូនជូ ជូនផ្អែម ជូនឆ្អាប មិនដឹងជាបានរូបមន្តមកពីណាទេ? ឯផ្ទះបាយគ្មានអនាម័យ បាយសម្លរជ្រុះរាយប៉ាយ មាន់ទាឡើងកកាយស៊ីជុំនួសមនុស្ស។ ចៅរបស់ម៉ែជូនកាលមុខប្រឡាក់ដូចឆ្មា ខោអាវប្រឡាក់ដូចក្មេងរើសសំរាមដែលគ្មានម៉ែគ្មានឪ បាយទឹកគ្មានពេលកំណត់ជូនឆាប់បានញុំាជូនថ្ងៃបាក់រសៀលឡើងកូនគេងលក់ដោយមិនបានបាយញុំាក៏មាន។ ទូរទស្សន៍បើកមើលរាល់ថ្ងៃតែដីមិនខ្ចីជូត សូមប្បីកញ្ចក់ទូរទស្សន៍ប្រឡាក់ឡើងមើលរូបស្ទើតែមិនឃើញ ក៏មិនចេះទើសភ្នែកដែរ។ ក្នុងបន្ទប់របស់នាងនឹងកូនចូលមិនបានទេ រាយប៉ាយឆ្អេះក្លិនទឹកនោមឡើងវិលមុខ។
លុយកាក់៖ ចាយវាយផ្តេសផ្តាស មិនដឹងមុខមិនដឹងបាត មានច្រើនចាយច្រើន មានតិចចាយតិច បើថ្ងៃណាមានរាងច្រើនទៅផ្សាទិញរបស់ប្រើសប្រាសសុទ្ធតែកញ្ច្រែងចានឆ្នាំងរបស់យួនដឹកតាមម៉ូតូឬដឹកតាមរឺម៉កលក់ ជារបស់មិនល្អប្រើបានតែពីរបីថ្ងៃបាក់បែកអស់ទិញថ្មីទៀត។ នាងមិនបានខ្វាយខ្វល់អំពីការចំណាយចំណូលអ្វីទាំងអស់ មានក៏ចាយអត់ក៏អត់ទៅ ខ្ញុំមិនដែលលឺនាងនិយាយថា ចង់មានចង់បាន តើរកអីធ្វើអីបានមានបាននឹងគេនោះទេ បន្ទុកគ្រួសារទាំងក្រៅទាំងក្នុងត្រូវធ្លាក់មកលើខ្ញុំទាំងអស់។
ការនែនាំ៖ ខ្ញុំព្យាយាមនែនាំនាងអស់រយៈពេលជាង១០ឆ្នាំហើយ តែនាងនៅតែមិនកែ បើថាអោយតិចៗធ្វើដូចមិនលឺ តែបើថាអោយរាងខ្លាំង នាងខឹងតែម្តង ហើយនាងតបមកខ្ញុំវិញថា មេចមិនទៅរកម៉ីណាល្អជាងនេះទៅ។
ចំណុចល្អ៖ នាងក៏មានចំណុចល្អខ្លះដែរត្រង់ថា នាងចេះស្រលាញ់កូន ហើយបើថ្ងៃខ្លះខ្ញុំដើរលេងជាមួយមិត្តរួមការងាររាងយប់ជ្រៅក៏នាងមិនដែលដេញដោលដែរ ម្យ៉ាងទៀតនាងមិនសូវចេះប្រចណ្ឌដូចភរិយាអ្នកដ៏ទៃនោះទេ ហើយក៏ពុំដែលតម្រូវអោយខ្ញុំទិញរបស់ផ្គាប់ចិត្តនាងទេ ឬជូនដើរលេងដូចគេដូចឯងដែរ។
ការរៀនសូត្រ៖ នាងមិនដែលចង់រៀនសូត្រអ្វីបន្ថែមដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍ខ្លួនឡើង សូម្បីតែកូនក៏នាងមិនដែលយកសៀវភៅមកបង្រៀនបន្ថែមដែរ បើទំនេរមានតែមើលទូរទស្សន៍តាមដានភាគតែប៉ុណ្ណោះ។
អ្នកម៉ែនេះជាចំណុចខ្លះៗដែលកូនចង់ប្រាប់អោយម៉ែដឹង នៅមានរឿងច្រើនទៀតដែលមិនអាចរៀបរាប់អស់តាមការសរសេរសំបុត្រនោះទេ ការអត់ធន់របស់កូនគឺមានកំណត់ កូនសូមជំរាបម៉ែថា កូនចង់ធ្វើការលែងលះជាមួយនាង តែអ្វីដែលធ្វើអោយកូនទ្រាំដល់ថ្ងៃនេះគឺចៅៗរបស់ម៉ែ។ បើខ្ញុំលែងនាង ច្បាប់ច្បាស់ជាចែកកូនអោយពួកខ្ញុំ ខ្ញុំបារម្ភណ៍ថា កូនដែលនាងយកទៅមិនបានសេចក្តីសុខ មិនបានទទួលចំណេះដឹង ម្យ៉ាងទៀតខ្លាចប្តីក្រោយរបស់នាងធ្វើបាបកូនរបស់ខ្ញុំ។ តើខ្ញុំគួរធ្វើយ៉ាងណា? សូមអ្នកមានគុណជួយប្រាប់ខ្ញុំផង។ ថ្ងៃនេះទើបខ្ញុំភ្ញាក់ខ្លួនថា ការយកប្រពន្ធចិត្តឯង ដោយមិនបានសិក្សាពីពូជពង្សវង្សត្រកូល ទើបបានជាខុសដូច្នេះ ដូចពាក្យចាស់មួយបានពោលថា ˝ធ្វើស្រែអោយមើលស្មៅ ទុកដាក់កូនចៅអោយមើលផៅសណ្តាន˝ ឬ ˝ស្លឹកឈើជ្រុះមិនឆ្ងាយពីគល់˝។
សេចក្តីស្នេហាធ្វើអោយមនុស្សងងឹតងងុលថ្លង់ខ្វាក់លែងដឹងអ្វីទាំងអស់ ស្នេហាវ័យសិក្សា គឺធ្វើអោយមនុស្សមិនបានពិចារណាអោយបានស៊ីជម្រៅនោះទេ ព្រោះតែក្តីស្រលាញ់នាពេលបច្ចុប្បន្ន បើទោះជាថ្ងៃអនាគត់យ៉ាងណាក៏មិនបានគិតដល់ដែរ។ អោយតែបាននាងទោះជាដើរឆ្លងភ្នំភ្លើងក៏មិនរុញរាដែរ តែពេលដឹងថាខ្លួនខុសទើបដឹងថា ពិបាកដកខ្លួន ដូចពាក្យចាស់មួយទៀតបានពោលថា ˝ធ្វើស្រែខុសមួយឆ្នាំត្រូវមួយឆ្នាំ តែបើយកប្រពន្ធខុសម្តងគឺខុសមួយជីវិត˝។
អ្នកម៉ែ កូនមិនចង់រំខានអ្នកម៉ែទេ ព្រោះវ័យរបស់កូនសមល្មមអាចដោះស្រាយរឿងវិបត្តិគ្រួសារខ្លួនឯងបានហើយ តែកូនគិតហើយគិតទៀតថា អ្នកម៉ែជាអ្នកមានគុណរបស់កូន ហើយនៅលើលោកនេះមានតែម៉ែទេដែលយល់ចិត្តកូន ហើយស្រលាញ់កូនជាងគេ។ បើទោះជាម៉ែមានយោបល់យ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏កូននិងយកមកពិចារណាអោយបានល្អិតល្អន់។
ជាចុងក្រោយកូនសូមលើកម្រាមដៃ១០បន់ស្រន់បួងសួងដល់វត្ថុសាកសិទ្ធក្នុងលោកយើងនេះ អោយជួយថែរក្សាម៉ែអោយមានសេចក្តីសុខ មានសុខភាពល្អ មានអាយុជាងរយព្រះវស្សា ដើម្បីជាម្លប់ដ៏ត្រជាក់ដល់កូនៗរបស់ម៉ែ៕
សៀមរាប ថ្ងៃទី២៩ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១៥
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.png)
.jpg)
.jpg)
